Historia Katedry Konserwacji-Restauracji Papieru i Skóry sięga roku 1969 roku, kiedy to powstał Zakład Konserwacji Papieru i Skóry. Pierwszym, a zarazem wieloletnim jego kierownikiem była prof. dr hab. Alicja Strzelczyk-Brąszkiewicz. Kolejnym kierownikiem była dr Halina Rosa, następnie prof. dr hab. Elżbieta Jabłońska, a obecnie funkcję tą pełni dr hab. Tomasz Kozielec, prof. UMK.

     Początkowo działalność dydaktyczna ukierunkowana została na kształcenie specjalistów w obszarze konserwacji-restauracji zbiorów archiwalnych i bibliotecznych. W tym czasie zajęcia dydaktyczne obejmowały wyłącznie dwie pracownie: introligatorstwa artystycznego, którą prowadził Marian Szulc ceniony kierownik introligatorni i drukarni UMK oraz konserwatorską, prowadzoną przez dr Marię Froehlich (do 1975 roku), która odbyła staż u prof. Tadeusza Tuszewskiego na ASP w Warszawie. W późniejszych latach zakres zainteresowań badawczych i dydaktycznych pracowników Katedry systematycznie poszerzano o zagadnienia związane z konserwacją-restauracją innych zabytkowych obiektów z papieru i skóry, a także zakresy typologiczne od pojedynczych artefaktów po kolekcje i całe zbiory. Istotną rolę w tworzeniu programu studiów, metodyki i wytyczania nowych kierunków działań konserwatorskich odegrała dr Halina Rosa, przez kilka lat pełniąca także obowiązki kierownika. Od 2002 roku w Katedrze funkcjonuje Pracownia Badań i Konserwacji Dzieł Sztuki Orientu, jej powstanie należy łączyć z osobą mgr Mirosławy Wojtczak, która swoje zainteresowania zawodowe w dużym stopniu nakierowała na tego rodzaju obiekty.

     Od roku 2023 KATEDRA została rozbudowana o nowe laboratoria badawcze i konserwatorskie w sąsiadującym nowym budynku Centrum Badań i Konserwacji Dziedzictwa Kulturowego.